ALS dan toch, eerste boek – Garmt van Soest

ALS, ik kreeg het net voor het hip werd.
Direct na het horen van de diagnose begon ik met schrijven, eerst e-mails naar vrienden en collega’s, toen een blog.
Ik gaf het de subtitel Garmt is experiencing ALS – so you don’t have to!
Ik schreef, vocht, huilde en beleefde.
Ik spuugde het op papier, vlak voor een operatie of direct na weer een ambulancerit (van ALS ga je struikelen).
Ik takelde af en werd opgehesen.
Ik wilde de ziekte hard in zijn kloten trappen, honderd miljoen in zijn gezicht smijten, en was verbaasd hoe de hele wereld klaarstond om me daarbij te helpen.
Naarmate ik minder kon communiceren (stem en vingers vielen uit) evolueerde mijn taalgebruik van driftschrift naar mooitaal.
En jij wilt dat lezen, anders was je niet tot hier gekomen.
Dus kom op, treuzel niet zo en begin.

Buitengewoon boek, zo geschreven dat je zijn strijd met de ziekte ALS bijna ziet en voelt.