Beschrijving
In Wikipedia staat de volgende info:
Het karakter van het titelpersonage is in Schreurs’ eigen woorden ‘een eeuwige loser’ doch altijd optimistisch. Ranzigheid en grove humor zijn kenmerkend voor deze strip, waarin hoeren, rondborstige dames, poep en kots veelvuldig voorkomen.
Deze reeks verscheen voor het eerst in het tijdschrift Nieuwe Revu.[1] In 1984 verscheen het eerste album bij uitgeverij Espee. Alle strips hierin waren eerder te zien in Nieuwe Revu. Tot het tweede album in 1985 bleef de strip ook uitgegeven worden door Espee. Vanaf 1986 wordt de strip uitgegeven bij uitgeverij CIC. Zij geven de eerste 2 albums ook opnieuw uit. Tot het vijftiende album staat er gewoon een nummer op de albums en geen echte titel. Vanaf het zestiende album in 2000 hebben de albums titels. Dat is ook het laatste album bij uitgeverij Cic. Vanaf het zeventiende album in 2001 verschijnt de reeks bij Rechtdoorzee mijl op 7 tot het laatste album uit 2003. Er verschenen negentien albums in de hoofdreeks. Er verschenen ook verscheidene speciale uitgaves.
Van de Klepzeiker-stripboeken zijn meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Tot 2004 liep er ook een strip Kleppie over een jonge Joop in de Nieuwe Revu.[1]
